H κεντρική ιδέα βασίζεται στην λειτουργία μιας ευέλικτης, ελαφριάς μεταλλικής κατασκευής, η οποία εν δυνάμει θα μπορούσε να επεκταθεί για να παραλάβει επιπλέον χώρο, είτε στέγασης, είτε επιπρόσθετων δευτερευουσών χρήσεων.

Στο παραπάνω πλαίσιο, στόχος είναι η δημιουργία μιας μονάδας (modulor) που κατορθώνει να παραλάβει πολλαπλές λειτουργίες, επιλύοντας ποικίλλα ζητήματα, διατηρώντας όμως την αυτονομία της ως επαναλαμβανόμενο «κύτταρο» οργάνωσης. Ο στεγασμένος χώρος που προτείνεται βασίζεται στην προσθετική ανάπτυξη ενός κυβικού μεταλλικού μοναδιαίου στοιχείου, 40 x 40 x 40 εκ. Οι μονάδες αυτές συντίθενται και αναπτύσσονται εντός του χώρου της νησίδας, και δημιουργούν εσωτερικά καθίσματα, αλλά και εξωτερικά υπαίθρια αμφιθεατρικά καθιστικά στην επέκτασή τους. Σε ένα τμήμα της, η κατασκευή μένει ακάλυπτη, ενώ σε άλλο στεγάζεται με μεταλλικά στοιχεία, που με κατάλληλες κλίσεις παραλαμβάνουν και απομακρύνουν τα όμβρια ύδατα.

Στο σύνολό της πρόκειται για μία ελαφριά, αυτοφερόμενη μεταλλική κατασκευή, ευέλικτη όσον αφορά την τοποθέτηση και μεταφορά της, που ενσωματώνεται στο τοπίο και δημιουργεί την αίσθηση μίας εξαϋλωμένης, νεφελώδους κατασκευής που χάνεται μέσα στην υψηλή φύτευση της γύρω περιοχής. Στόχος, είναι η δημιουργία ενός χώρου, που ενσωματώνεται στον υπάρχοντα αστικό ιστό, καθώς αυτός σταδιακά «σβήνει», αλλά και η ταυτόχρονη ανάδειξή του, όπως αυτή προκύπτει μέσα από την αντιθετική σχέση του στεγάστρου με τις αντίστοιχες περιμετρικά «αυστηρές» οικοδομικές ενότητες.

Ομάδα μελέτης: Δανάη Αθανασοπούλου, Ελένη Γεωργιάδου, Γιώργος Σοφρωνίδης.